Του Γιάννη Χναράκη ~ Σ’ ένα εναλλακτικό σύμπαν, η Σταχτοπούτα κλαίει με λυγμούς πάνω από τα γυάλινα γοβάκια της, τα οποία έσπασαν η μητριά με τις κόρες της. Η Ωραία Κοιμωμένη δεν θα ξυπνήσει ποτέ, ενώ η Χιονάτη συνεχίζει να υπηρετεί μια παρέα επτά νάνων, και η Ραπουνζέλ τραβάει τις κοτσίδες της. Οι μελλοντικοί βασιλιάδες έχουν χάσει πλέον τα ίχνη τους.
Ο πρώτος πρίγκιπας δεν θα πίστευε ποτέ πως η πανέμορφη, καλοντυμένη κοπέλα που χόρεψε μαζί του ως τα μεσάνυχτα είναι η ίδια κοπέλα με τα παλιόρουχα που καθαρίζει το τζάκι, μουτζουρωμένη απ’ τις στάχτες. Ο δεύτερος, όσο κι αν σαγηνεύεται από την ομορφιά της κοπέλας που κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, ξέρει πως αυτή δεν πρόκειται ν’ ανοίξει τα μάτια της και να του ανταποδώσει ένα βλέμμα αγάπης. Οι επτά νάνοι δεν είναι χαζοί ν’ αφήσουν αυτό το κελεπούρι να φύγει μέσα απ’ τα χέρια τους. Πλύσιμο, σιδέρωμα, μαγείρεμα, συμμάζεμα. Κι όλα αυτά, δωρεάν. Κι από την ομορφότερη του βασιλείου – πού το πας αυτό; Και κούκλα και νοικοκυρά; Ας πάει να κουρευτεί ο πρίγκιπας, μπορεί να βρει όσες θέλει.
Μιλώντας για κούρεμα, η Ραπουνζέλ θρηνεί κρατώντας την πλούσια κόμη στα χέρια της. Όλα αυτά, βέβαια, έγιναν για το καλό τους, όπως ισχυρίζονται οι μέγαιρες που συμπρωταγωνιστούν στα παραμύθια της ζωής τους. Η Σταχτοπούτα θα έβγαζε κάλους επειδή την στένευαν τα γοβάκια. Η Ωραία Κοιμωμένη είχε αποκτήσει μαύρους κύκλους – και τι καλύτερο από την κούρα ενός βαθιού ύπνου; Η Χιονάτη πρέπει να ευεργετεί τη μητριά της που την έσωσε από τον κίνδυνο του ναρκισσισμού, μιας κι ήταν η ωραιότερη του βασιλείου. Ενώ η Ραπουνζέλ… κινδύνευε να αποκτήσει ψαλίδα.
Και για να μην υπάρχουν νέες εκπλήξεις, η μέγαιρα κάθε παραμυθιού απαίτησε να υπογραφούν συμβόλαια από τις καλές νεράιδες πως δεν θα ξαναχώσουν τη μύτη τους σε υποθέσεις που αφορούν τις ίδιες, αλλιώς θα τις δώσουν να τις φάει ο βάτραχος. Ναι, ο γνωστός βάτραχος. Αυτός που τελικά δεν είχε την ευκαιρία να φιληθεί από την όμορφη πριγκίπισσα, ώστε να γίνει το όμορφο παλληκάρι που ήταν πριν.
Στα παραμύθια αυτά δεν υπάρχουν πλέον καθρέφτες, γιατί, τι καλύτερο από το να μην υπάρχει η αντανάκλαση κάθε είδους ανεπάρκειας;
Κι έζησαν αυτοί καλά, κι εμείς …δεν ξέρω.
31/5/2016
