Γράφει η Τίνα Κωνσταντάτου ~
Εδώ δεν χρειάζονται πρόλογοι:
Έχει παραγίνει αυτό με τους κλέφτες, βρε παιδιά!
Έρχεται ο άλλος στο σπίτι σου την ώρα που κοιμάσαι για το νυχτοκάματο. Να σε δείρει, να σε κλέψει και, εάν έχει ανάδρομο Ερμή, να σε σκοτώσει.
Είναι απελπισμένος και βέρυ χολοσκασμένος. Είχε κακούς γονείς, εφιαλτική παιδική ηλικία, ελλιπή ή ανύπαρκτο επαγγελματικό προσανατολισμό, δεν πέτυχε στις Πανελλαδικές/Πανγεωργιανές/Πανρουμανικές κ.λπ. κ.λπ., τον εγκατέλειψε η γκόμενα γιατί δεν είχε φράγκα ή γιατί έδερνε άτσαλα, στην κατάστασή του συνέβαλε η Μέρκελ, ο Ερντογάν, τα μνημόνια και ο Τραμπ, δεν προκρίθηκε στο the Voice24 και στο Survivor113, τον εκβιάζει ο γκάγκστερ της γειτονιάς, του Δήμου, της νομαρχίας ή της χώρας του, δεν έχει μετρητά για τη δόση του και οι ντήλερ δεν δέχονται POS (και κυρίως κλεμένα), έχει διαταραχές ύπνου που οφείλονται σε όλα τα παραπάνω, και να μην λησμονήσουμε το κακό κάρμα του, τη θολή σκοτεινή αύρα του και την επικονδυλίτιδα από τις μπουνιές που ρίχνει κατά τις εργάσιμες ώρες.
Διαλέγει, λοιπόν, να μπει στο σπίτι σου, επειδή ο φούρναρης σε έδειχνε προχτές στη γειτόνισα λέγοντας «μην τον λυπάσαι αυτόν, λένε ότι έχει μπόλικες λίρες στο πατάρι», επειδή του άρεσαν τα γράμματα στο κουδούνι σου ή το χαλάκι στην εξώπορτά σου, επειδή έχει σειρά το οικοδομικό σου τετράγωνο, επειδή είσαι ανήμπορος ή γέρος ή γυναικόπαιδο ή ο άντρας σου φλωροδείχνει ή επειδή σ’ έπαιξαν κορώνα γράμματα και κέρδισες.
Εσύ κοιμάσαι τον ταραγμένο ύπνο του δικαίου. Και ονειρεύεσαι πως δεν σε ακουμπά το άδικο, πως δεν σε νοιάζει καθόλου που αύριο θα σου κόψουν το κινητό γιατί δεν το πλήρωσες, πως τα παιδιά ή/και οι δικοί σου άνθρωποι τα φέρνουν δύσκολα βόλτα και αδυνατείς να τα βοηθήσεις, πως απολύθηκες ή δεν βρίσκεις δουλειά, πως η σύνταξη αργεί ήδη δυο χρόνια να εκδοθεί, πως δεν ανήκεις σε καμιά πλειοψηφία ή μειονότητα ώστε να λάβεις από κάπου βοήθεια και αλληλεγγύη, πως είσαι άρρωστος και δεν βρίσκεται διαθέσιμο ραντεβού για την θεραπεία σου μέσα στη χρονιά. Ή κάτι άλλο. Αχ, τι όμορφο πράγμα είναι να κοιμάσαι και να ονειρεύεσαι πως τίποτα από αυτά δεν σε αγγίζει, δεν μπορεί να σου κάνει κακό, να σε αρρωστήσει, ψυχικά και σωματικά….
Και ξαφνικά ακούς θόρυβο. Ή ο προσωπικός σου κλέφτης έρχεται και σε ξυπνά εκνευρισμένος με όλα αυτά που προαναφέραμε. Τι κάνεις τότε;
Όχι! Δεν αντιστέκεσαι, δεν τρομάζεις, δεν αντιμιλάς, δεν φωνάζεις, δεν σηκώνεις από το κομοδίνο το ξυπνητήρι-βάτραχο –ή το βιβλίο που όλο λες να τελειώνεις κι όλο αποσπάσαι από το γαμοτάμπλετ και έχει βρομίσει μέχρι κι ο σελιδοδείκτης– να του το φέρεις στο κεφάλι (το βιβλίο, όχι το τάμπλετ).
Το πρώτο πράγμα που οφείλεις να πεις στον άνθρωπο που σε ξύπνησε είναι:
«Άνοιξε κάνα φως, αγόρι μου, μην σου τελειώσει η μπαταρία στο φακό, δεν είναι εποχές για σπατάλες. Αααα, και πρόσεξε μην σκουντουφλήσεις στις παντόφλες, παλληκάρι μου!»
Εάν παρατηρήσετε πως ο επισκέπτης δυσκολεύεται με την ελληνικήν, τότε μπορείτε να επαναλάβετε στην αγγλικήν ή στη διεθνή γλώσσα του σώματος. Και μιας και η γλώσσα μας είναι τόσο πλούσια, καλό θα είναι στις μεταφράσεις να είστε σύντομοι. Πείτε απλά, πχ, watch the pantoufles, γιατί άντε να θυμηθείτε με την τσίμπλα στο μάτι πώς λένε στα αγγλικά το «σκουντουφλήσεις».
Κατόπιν ξεναγήστε τον καλεσμένο σας στα απόκρυφά σας. Τις κρυψώνες της αμύθητης περιουσίας σας, εννοώ…
Μια πρόταση που τιμά και την ελληνική φιλοξενία,θα ήταν να προτείνετε να του ψήσετε ένα καφεδάκι (μάλλον βαρύ γλυκό θα τον θέλει) με συνοδεία κάνα κουλουράκι (μην ξεχάσετε να ρωτήσετε μην είναι αλλεργικος στη γλουτένη!).
Στην περίπτωση που το στρες του είναι μεγάλο, που σας κλέβει νυχτιάτικα, μέσα στο σπίτι σας την ώρα που κοιμάστε, και σας χώσει κάνα μπουκέτο στα μούτρα, μην επιδείξετε αναισθησία κι έλλειψη κατανόησης. Μην πάτε να αρπάξετε κάνα γουδί από τη σκορδαλιά που βαρέσατε για την 25η Μαρτίου και να του το φέρετε στο κεφάλι. Και ούτε και να το σκεφτείτε να του τραβήξετε μια ξεγυρισμένη κλοτσιά στη βουβωνική χώρα (γνωρίζετε τι θα πει «βουβωνική χώρα», ε;). Απαπα, θα τον ταράξετε και δεν θα του βγει σε καλό, διότι θα αργήσει και δεν θα προλάβει να πάει και στους διπλανούς. Αφήστε που θα χασομερήσει στο Τμήμα μέχρι να σας μηνύσει.
Τελικά, και τώρα που το σκέφτομαι, η συμβουλή της Αστυνομίας είναι σοφή:
Εάν τον ακούσετε να βολοδέρνει χωρίς να σας ξυπνά, κάνετε πως κοιμόσαστε. Αφήστε τον να ζήσει την εμπειρία όπως γουστάρει. Κι ας τον αφήσετε χωρίς καφέ, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας!
Ένα παραπάνω ψυχικό θα κάνετε, μωρέ, μέρες που ’ρχονται! (πάντα. εξάλλου κάποιες τέτοιες μέρες έρχονται).
Προσοχή, όμως:
Μην θυμηθείτε πως πρέπει να κάνετε πως κοιμόσαστε ενώ είσαστε όρθιοι και τον ξεναγείτε ήδη στο σπίτι, γιατί τότε θα του την πάτε στα ύψη (την οργή).
Όσο για την δική σας οργή… ε, σε κάποιον θα βρείτε να την ξεσπάσετε, συνηθισμένα τα βουνά απ’ τα χιόνια!
