Γράφει ο Έρικ Σμυρναίος ~
H Iona είναι ένα ανεμοδαρμένο νησάκι που βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό και βρίσκεται έξω από τη Δυτική ακτή της Σκωτίας. Το Νοέμβριο του 1929, η ήρεμη καθημερινότητα των λιγοστών κατοίκων του αναστατώθηκε από το μυστηριώδη θάνατο μιας νέας γυναίκας που εμφανίστηκε ως επισκέπτρια, με ανεξιχνίαστους σκοπούς και ακόμα πιο ανεξιχνίαστη προσωπικότητα. Το όνομα της ήταν Netta Editha Fornario. Οι συνθήκες και ο τρόπος του θανάτου της δεν διαλευκάνθηκαν ποτέ.
Το σώμα της Netta βρέθηκε σε «νεραϊδόλοφο» πάνω σ’ έναν αρχαίο τύμβο, στα νότια του Loch Staonaig. Ήταν γυμνή, καλυμμένη μονάχα μ’ ένα μαύρο παλτό, ξαπλωμένη σ’ ένα μεγάλο σταυρό που είχε σκαλιστεί στην τύρφη του εδάφους μ’ ένα μαχαίρι το οποίο βρισκόταν δίπλα της. (Διάφοροι αποκρυφιστές δήλωσαν αργότερα ότι το σκάλισμα ενός σταυρού στη Γη αποτελούσε απαραίτητο στοιχείο ενός τελετουργικού που σκοπό είχε την επίκληση νεράιδων και άλλων αλλοκοσμικών πλασμάτων.) Από το λαιμό της κρεμόταν μια μαυρισμένη αλυσιδίτσα από ασήμι που κατέληγε σ’ ένα σταυρό και στο σώμα της υπήρχαν παράξενες γρατζουνιές άγνωστης αιτιολογίας. Το πιστοποιητικό θανάτου της δηλώνει ότι πέθανε κάποια στιγμή ανάμεσα στις 10 το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου και στις 1.30 το πρωί της 19ης Νοεμβρίου του 1929. Ήταν τριάντα τριών ετών. Σύμφωνα με το σχετικό πιστοποιητικό θανάτου που εκδόθηκε από τις αρχές του νησιού, είχε πεθάνει εξαιτίας της «έκθεσης στα στοιχεία της φύσης» και όχι λόγω καρδιακής ανακοπής όπως έχει συχνά –και λανθασμένα– ειπωθεί.
Η Netta ήταν ασυνήθιστη ως προσωπικότητα: Μελετούσε τον αποκρυφισμό και ήταν μέλος του Ναού «Alpha et Omega», μιας μαγικής σέκτας που αποτελούσε παρακλάδι του θρυλικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής και παρέμενε πιστή στις διδαχές του ιδρυτή της Samuel Liddell MacGregor Mathers, μετά το κλείσιμο του Τάγματος το 1906. Επίσης, ήταν στενή φίλη της γνωστής λευκής μάγισσας και μέλους του ίδιου Τάγματος Dion Fortune, η οποία την αποκαλούσε χαϊδευτικά με το προσωνύμιο “Mac”. Σύμφωνα με όσα λέγονται, δεν τα πήγαινε και πολύ καλά με τον πατέρα της, ο οποίος ήταν γιατρός και είχε ιταλική υπηκοότητα. Η μητέρα της ήταν Εγγλέζα.
Ως μυημένη σε Μαγικό Τάγμα και φανατική σπουδάστρια του αποκρυφισμού, η Netta πίστευε ότι μπορούσε να θεραπεύει ανθρώπους μέσω της τηλεπάθειας. Προτού πεθάνει έστειλε –με συμβατικές μεθόδους– ένα μήνυμα στην οικονόμο της, στην κατοικία της στην οδό Mortlake Road, Kew, στο Λονδίνο, με το οποίο την πληροφορούσε ότι δεν θα έπρεπε να περιμένει νέα της για κάποιο αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς έπρεπε ν’ αντιμετωπίσει μια «πολύ σοβαρή περίπτωση που έχριζε θεραπείας».
Γνωρίζουμε ότι αναχώρησε για το νησί της Ιona, τον Αύγουστο ή το Σεπτέμβριο του 1929. Πήρε μαζί της πολλές βαλίτσες στις οποίε,ς κατά τα φαινόμενα, συμπεριλαμβανόταν κι επίπλωση που αρκούσε για τον εξοπλισμό ενός μικρού σπιτιού. Μόλις έφτασε στο νησί, νοίκιασε ένα δωμάτιο σε μια κυρία MacRae στο Traymore.
Η Netta άρχισε να εξερευνά τις παραλίες και τα βαλτοτόπια του νησιού σε καθημερινή βάση και, σύμφωνα με σχετικές δηλώσεις της, προσπαθούσε να επικοινωνήσει με τα πνεύματα του νησιού κάθε βράδυ, πέφτοντας σε μια κατάσταση έκστασης. Είχε εκμυστηρευτεί στην κυρία MacRae ότι προτού έρθει στο νησί είχε περιέλθει σε εκείνη την ιδιόμορφη κατάσταση για μια ολόκληρη βδομάδα κάτι που όπως ήταν φυσικό ανησύχησε τη συνομιλήτριά της. Επιπρόσθετα, η Netta είχε δώσει οδηγίες στην κυρία MacRae ότι, σε περίπτωση που ξαναπάθαινε κάτι τέτοιο, δεν θα έπρεπε να ενημερωθεί κανείς.
Την Κυριακή στις 17 Νοεμβρίου του 1929, η Netta άρχισε να φέρεται αρκετά παράξενα: Σηκώθηκε πολύ νωρίς και άρχισε να πακετάρει τα μπαγκάζια της με σκοπό να επιστρέψει στο Λονδίνο αμέσως. Είπε στην κυρία MacRae ότι κάποιοι την παρενοχλούσαν τηλεπαθητικά και μετά άρχισε να αναφέρεται σε κάποιο πλοιάριο χωρίς πηδάλιο που είχε δει να διασχίζει τον ουρανό του νησιού, ενώ της μίλησε και για κάποια μηνύματα που δεχόταν από άλλους κόσμους. Όπως ήταν και το αναμενόμενο, εκείνες οι κουβέντες παραξένεψαν πολύ την κυρία MacRae, η οποία πρόσεξε ότι τα ασημένια κοσμήματα που φορούσε η Netta είχαν μαυρίσει μέσα σε μια νύχτα.
Δυστυχώς, επειδή δεν υπήρχε τακτική ακτοπλοϊκή σύνδεση ανάμεσα στο νησί και στη Σκωτία, η Netta ανακάλυψε ότι ήταν υποχρεωμένη να παραμείνει στο νησί για λίγες ακόμα μέρες. Κάποια στιγμή την Κυριακή αποσύρθηκε στο δωμάτιό της και όταν ξαναβγήκε ύστερα από λίγα λεπτά, φαινόταν πολύ πιο ήρεμη, με μια έκφραση παραίτησης χαραγμένη στο πρόσωπό της. Είπε στην κυρία MacRae ότι είχε αλλάξει γνώμη και θα παρέμενε στο νησί για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Και ύστερα εξαφανίστηκε.
Η απουσία της Netta έγινε αντιληπτή το πρωί της Δευτέρας και το σώμα της εντοπίστηκε τελικά την επόμενη μέρα κοντά σ’ ένα αρχαίο χωριό που ήταν ερειπωμένο και για το οποίο, ενώ είχε εκφράσει κάποιο ενδιαφέρον, δεν το είχε επισκεφτεί ποτέ. Ετάφη από τους νησιώτες την επόμενη Παρασκευή. Πολύ σύντομα άρχισαν να κυκλοφορούν παράξενες φήμες για ανεξήγητα μπλε φώτα (κάτι σαν τα γνωστά Will o’ wisps) που είχαν θεαθεί κοντά στο σημείο όπου είχε βρεθεί το πτώμα της καθώς και αναφορές για έναν μυστηριώδη άνδρα που φορούσε μια μακριά κάπα και τον οποίο δεν γνώριζε κανείς.
Αυτές οι φήμες, αν και αλλόκοτες, ταίριαζαν με το φολκορικό υπόβαθρο των κατοίκων της Iona, το οποίο ακόμα και σήμερα, βρίθει από δοξασίες για νεράιδες και ξωτικά. Μέλη του παράξενου Fairy Investigation Society, εξάλλου, είχαν επίσης επισκεφτεί το εν λόγω νησί καθώς πίστευαν ότι αποτελούσε κάτι σαν Εθνικό Δρυμό για τις νεράιδες ολόκληρης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Αν θέλετε να διαβάσετε κάτι περισσότερο για τις δραστηριότητες εκείνης της Λέσχης, μπορείτε να διαβάσετε το βιβλίο μου με τον τίτλο «Τα Μυστικά της λέσχης των Ξωτικών» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Άλλωστε».
Αν τώρα λάβουμε υπόψη την κατάσταση στην οποία βρέθηκε το σώμα της Netta, καθώς και τα ιδιάζοντα ενδιαφέροντά της, μπορούμε να υποθέσουμε με αρκετή σιγουριά ότι προσπαθούσε να εκτελέσει κάποιου είδους τελετουργικό, ίσως κάποιο εγχείρημα αστρικής προβολής, όπως υπέθεσε η Dion Fortune. Η Dion κατηγόρησε μάλιστα την Moina Mathers, την ηγέτιδα του Ναού Alpha et Omega (ύστερα από το θάνατο του άνδρα της) ως υπεύθυνη για το θάνατο της δεσποινίδας Fonario μέσω της εκτέλεσης μιας ψυχικής επίθεσης. Σίγουρα η Moina δεν θα μπορούσε να έχει σκοτώσει με τα χέρια της την Netta, καθώς ήδη πεθάνει, 16 μήνες προτού ξεδιπλωθεί η ιστορία που σας αφηγούμαι. Η Dion, πάντως, βάσιζε τις υποθέσεις της πάνω στο γεγονός ότι οι γρατζουνιές που σημάδευαν το σώμα της Netta ήταν παρόμοιες με αυτές που είχαν εμφανιστεί στα σώματα ανθρώπων οι οποίοι είχαν ισχυριστεί στο παρελθόν ότι είχαν δεχτεί ψυχικές επιθέσεις από τη Moina, αν και η ίδια –όπως παραδέχτηκε– δεν τις είχε δει ποτέ με τα δικά της μάτια. Η Dion δήλωσε επίσης ότι η Netta είχε πάει στο νησί με σκοπό να μελετήσει «Τα Στοιχειακά της Πράσινης Ακτίνας» δηλαδή, τον κόσμο των νεράιδων και των ξωτικών.
Μπορούμε να υποθέσουμε ότι άσχετα με το τι είδους δραστηριότητες απαιτούσε το συγκεκριμένο τελετουργικό, το γεγονός ότι βρέθηκε γυμνή σ’ έναν λοφίσκο στην ύπαιθρο, στα μέσα Νοεμβρίου, άσχετα από τη διανοητική της κατάσταση ή και εξαιτίας αυτής, στάθηκε αρκετό για να πεθάνει από υποθερμία.
Τι ήταν, όμως, αυτό που θα μπορούσε να είχε ωθήσει την Netta να επισκεφτεί το μικρό και ανεμοδαρμένο νησί της Iona; Ίσως το γεγονός ότι, ακόμα και σήμερα, το εν λόγω νησάκι περιβάλλεται από μια πανίσχυρη θρησκευτική και αποκρυφιστική αύρα, δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση με τη γεωγραφική του θέση και το μέγεθός του.
Εκ πρώτης όψεως, η Iona μοιάζει πραγματικά ασήμαντη: Έχει μήκος 3,5 μίλια και μέγιστο πλάτος ένα. Είναι άγονη και αφιλόξενη και υφίσταται τις καταιγίδες που γεννάει ο Ατλαντικός Ωκεανός. Βρίσκεται έξω από τα εμπορικά δρομολόγια των περισσότερων πλοίων.
Ωστόσο, η ιστορία της και οι λαογραφικές παραδόσεις της είναι ιδιόμορφες: Το έτος 563, ο Άγιος Κολούμπα, (ο εγγονός του Ιρλανδού Βασιλιά Niall) μαζί με 12 ακόλουθούς του, έχτισαν εκεί την πρώτη Κέλτικη Εκκλησία και ίδρυσαν μια μοναστηριακή κοινότητα. Πολύ γρήγορα η Iona θεωρήθηκε από τους Χριστιανούς Κέλτες ότι ήταν ένα ιερό νησί και απέκτησε μεγάλη φήμη εξαιτίας αυτού του αγίου, καθώς εκείνος άρχισε να προσηλυτίζει Σκωτσέζους και Εγγλέζους Παγανιστές. Η Iona έγινε και κοιμητήριο βασιλιάδων και σύμφωνα με μια απογραφή που έγινε το 1549, στο έδαφός της είχαν ταφεί 48 Σκωτσέζοι βασιλιάδες, 8 Νορβηγοί και 4 Ιρλανδοί. Ανάμεσα στους Σκωτσέζους βασιλιάδες φιγουράρουν τα ονόματα των Kenneth I, Donald II, Malcolm I, Duncan I, Macbeth και Donald III.
Ο Άγιος Κολούμπα θα πρέπει πάντως να ήταν στριφνός ως χαρακτήρας: Εξόρισε τις γυναίκες και τις αγελάδες από το νησί δηλώνοντας ότι «οπουδήποτε υπάρχει μια αγελάδα υπάρχει και μια γυναίκα και οπουδήποτε υπάρχει μια γυναίκα υπάρχει και το κακό». Ακόμα και οι γυναίκες των εργατών που έχτισαν το μοναστήρι του υποχρεώθηκαν να παραμείνουν σε ένα γειτονικό «νησί των γυναικών» στο κοντινό Eilean nam Ban.
Λέγεται ότι ο Κολούμπα χρειαζόταν να θάψει ένα ζωντανό άνθρωπο στα θεμέλια του μοναστηριού προκειμένου να εξασφαλίσει τη στατική του σταθερότητα, σύμφωνα με τις δοξασίες της εποχής. Ένας από τους ακόλουθούς του, ο Oran, προθυμοποιήθηκε να θαφτεί ζωντανός για χάρη του. Όπερ και εγένετο. Κάποια στιγμή, ωστόσο, ο Κολούμπα ζήτησε να ξεσκεπαστεί από το χώμα το πρόσωπο του φίλου του για να τον αποχαιρετήσει για τελευταία φορά. Ωστόσο, ο Oran, που ήταν ακόμα ζωντανός, είχε ήδη αλλάξει γνώμη και άρχισε να τον βρίζει, οπότε ο Κολούμπα έδωσε εντολή να τον ξανασκεπάσουν!
Κατά το τέλος του 8ου αιώνα το διάσημο και περίτεχνο βιβλίο του Κελ (Book of Kells) γράφτηκε στο εν λόγω νησί. Εκείνη την περίοδο ξεκίνησαν και οι πρώτες επιδρομές από τους Vikings, οι οποίοι έκλεψαν πολλούς από τους θησαυρούς των μοναχών που ζούσαν εκεί πέρα.
Ωστόσο, προτού ο Κολούμπα αποβιβαστεί στο νησί και το εκχριστιανίσει, η Iona ήταν ήδη γνωστή με το αρχαίο Γαλεϊκό όνομα Innis nan Druidhneach. Αυτή η φράση σημαίνει «Το νησί των Δρυίδων». Γνωρίζουμε ότι η Iona είχε αναδειχτεί σε ξακουστό τόπο μάθησης για τους προχριστιανικούς Κέλτες Δρυΐδες-Μάγους. Ολόκληρη η Σκωτία, εξάλλου, ήταν η πρωταρχική και κεντρική τοποθεσία των Δρυϊδών, ενώ το κέντρο της δραστηριότητάς τους ήταν ακριβώς εκείνο το νησί. Γνωρίζουμε επίσης ότι εκείνοι οι Δρυΐδες ιερείς, επιδεικνύοντας μια αξιοσημείωτη διορατικότητα και προσαρμοστικότητα μπροστά στους ανέμους της αλλαγής που σάρωναν τον κόσμο τους, προσχώρησαν εγκαίρως στον Χριστιανισμό και ίδρυσαν ένα μοναστικό τάγμα που ονομαζόταν Culdees, όνομα που προέρχεται από την γαελική λέξη Culdich η οποία σημαίνει «ορισμένοι Ξένοι» και από τη λατινική λέξη Coli Dei που σημαίνει «υπηρέτες του θεού». Η επιρροή του νεοϊδρυθέντος εκείνου Τάγματος απλώθηκε σε ολόκληρη τη Σκωτία και τα περισσότερα μοναστήρια του χτίστηκαν πάνω σε αρχαίες λατρευτικές τοποθεσίες των Δρυίδων, γεγονός που υπονοεί ότι οι προχριστιανικές πρακτικές και γνώσεις τους επιβίωσαν κάτω από το προκάλυμμα του χριστιανικού προσωπείου του παραπάνω Τάγματος. Ακόμα και σήμερα στα σκωτσέζικα highlands, τα μέρη όπου στέκεται μια εκκλησία και παλαιότερα υπήρχε δρυϊδικός ναός, ονομάζονται Clachan.
Στο Δυτικό άκρο της Iona, σε μια πετρώδη κοιλάδα, σώζεται ένας μικρός κύκλος από πέτρες που οι νησιώτες αγαπούν πολύ και τον αποκαλούν Cappan Cuildich, ή σκήνωμα των Culdees. Λένε ότι σ’ εκείνο το σημείο υψώθηκε ο πρώτος Κέλτικος σταυρός και ότι μια μικρή ομάδα χριστιανών μαζεύονταν κρυφά για να λατρέψουν τον καινούργιο θεό τους. Οι αρχαιολόγοι ισχυρίζονται ωστόσο ότι ο παραπάνω κύκλος είναι πολύ αρχαιότερος και ότι η μορφολογία του παραπέμπει σε δρυϊδικό κτίσμα που προϋπήρχε της έλευσης του Χριστιανισμού.
Ο Θρησκεία των Δρυϊδών ήταν έτσι κι αλλιώς αρκετά ασυνήθιστη. Καταρχήν, σε αντίθεση με τις περισσότερες ανιμιστικές-παγανιστικές θρησκείες του υπόλοιπου κόσμου, αν και ηλιοκεντρική, αναγνώριζε τον ήλιο ως θηλυκή οντότητα και τη Σελήνη ως αρσενική. Επίσης, ενσωμάτωσε στην κοσμοθεωρία της στοιχεία της Πυθαγόρειας Φιλοσοφίας, διδαχές του Γνωστικισμού και των Εσσαίων. Τέλος, άσκησε μεγάλη επίδραση στην ίδρυση των ιπποτικών Ταγμάτων της μεσαιωνικής Σκωτίας, στη διαμόρφωση της σκωτσέζικης εθνικής συνείδησης και του βορειο-ευρωπαϊκού μυστικισμού, που αναγεννιέται στην εποχή μας κάτω από τις φτερούγες του καλλιτεχνικού ρεύματος της Ηρωικής Φαντασίας και των νεοπαγανιστικών κινημάτων της Νέας Εποχής.
Το τι ώθησε τους πιστούς εκείνης της πανίσχυρης προχριστιανικής και ηλιολατρικής λατρείας να επιλέξουν την Iona, εκείνο το ανεμοδαρμένο και παγωμένο νησί ως κεντρικό λατρευτικό τόπο, παραμένει μυστήριο. Λέγεται πάντως ότι ακόμα και σήμερα το απόμακρο εκείνο νησάκι έχει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που δίνει στον επισκέπτη την εντύπωση ότι, κατά κάποιο τρόπο, διαφέρει από τα υπόλοιπα πνευματικά κέντρα του κόσμου. Ίσως αυτή η αίσθηση να σχετίζεται με το γεγονός ότι, όπως έχουν διαπιστώσει οι σύγχρονοι γεωλόγοι, το υπέδαφός του αποτελείται από πανάρχαια πετρώματα που έχουν ηλικία ενός 1,5 δισεκατομμυρίου ετών και είναι από τα αρχαιότερα του πλανήτη μας!
Ύστερα από όλα τα παραπάνω, μπορούμε με αρκετή ασφάλεια να συμπεράνουμε ότι ο παράξενος θάνατος της Netta Editha Fornario εκείνη την παγερή νύχτα του Νοεμβρίου, πάνω στο νεραϊδότοπο της Iona, κρύβει περισσότερα μυστικά από αυτά που θα μάντευε ένας βιαστικός και αδιάφορος επισκέπτης. Ήταν απλά και μόνο μια διανοητικά διαταραγμένη γυναίκα που έμπλεξε με αποκρυφιστικά κυκλώματα τα οποία την οδήγησαν στο θάνατο; Υπήρξε το θύμα κάποιου μαγικού πολέμου ανάμεσα σε αντίπαλες σέκτες που την εξόντωσαν με τρόπους που ακόμα και σήμερα δεν έχει αναγνωρίσει η συμβατική επιστήμη;
Άραγε η προσπάθεια της να θεραπεύσει τηλεπαθητικά κάποιον κάτοικο του νησιού την έφερε σε σύγκρουση με ορισμένες πανάρχαιες δυνάμεις που επιβιώνουν ακόμα στα αρχέγονα εδάφη του;
Ή μήπως οι παράξενες εκείνες δυνάμεις δεν την σκότωσαν τελικά, αλλά την πήραν μαζί τους σε κάποιον παράξενο αλλόκοσμο και άφησαν πίσω τους ένα ψεύτικο κουφάρι που ακόμα και σήμερα παραπλανά και προβληματίζει τους αδαείς θνητούς;
Πηγές:
1) «Τα μυστικά της Λέσχης των Ξωτικών» Εκδόσεις Άλλωστε.
2) https://www.rabbies.com/en/blog/iona-mysterious-death-netta-fornario
3) http://www.mysteriousbritain.co.uk/occult/netta-fornario-ionas-occult-mystery/
4) http://sacredconnections.co.uk/index.php/iona-sacred-isle/
